Hooman, entrepreneur voor een tolerante maatschappij met vluchtelingen

Interview door Nienke Kehrer
Foto door Justice and Peace

“Het gaat niet over een normaal kopje thee. Het gaat over een diepgaand kopje thee, waarin je over je dromen en ambities praat, de dingen die je met de andere persoon verbinden.”

Dat is de manier waarop nieuwkomers en de gevestigden elkaar moeten ontmoeten, volgens Hooman Nassimi. Hij is sociaal entrepreneur die werkt aan de integratie van nieuwkomers in Nederland, maar ook aan de integratie van Nederlanders in een Nederland met deze nieuwkomers.

In 2017 was Hooman moderator op het Welkom Hier festival in Berlikum. Dit was een groot succes. De nieuwkomers het de lokale mensen leerden elkaar kennen en iedereen was erg enthousiast.

“Het is fantastisch om energie in zo’n positief project te stoppen, vooral wanneer het goed uitpakt.”

Tijdens zijn opdrachten probeert Hooman altijd de verbinding tussen de nieuwkomers en gevestigde bewoners te vinden, om de nieuwkomers te ondersteunen, zodat zij een professioneel en sociaal netwerk op kunnen zetten. “De manier waarop je mensen moet benaderen is in elk geval anders. In grotere steden zijn mensen meer gewend aan ‘buitenlanders’, maar dat betekent niet dat ze toleranter zijn dan mensen in kleine steden. Maar de grootste uitdaging is het vinden van manieren om mensen naar een evenement te laten komen. Een grappig voorbeeld, we hadden een evenement in een klein stadje, en dat hebben we niet als een kennismakingsevenement gepromoot, maar als bingo-avond. Er kwamen heel veel mensen op af en iedereen vond het een groot succes. Maar zoiets zou nooit werken in een grote stad.”

“De nieuwkomers moeten integreren, maar de Nederlanders moeten zich ook weer opnieuw integreren in een Nederland met nieuwkomers. Het moet gezamenlijk gebeuren.”

Hooman denk wel dat er nog veel werk gedaan moet worden om een tolerante en geïntegreerde maatschappij te krijgen. “De vraag ‘wat moeten we doen om het verwelkomen van nieuwkomers te verbeteren’ is een erg ingewikkelde vraag. Nederland heeft bijvoorbeeld vrij ambivalente wetgeving. Er is wel nationaal beleid, maar uiteindelijk staan de gemeentes alleen voor het besluit hoe ze met nieuwkomers om moeten gaan. Dat is lastig. Daarnaast merk ik dat het ook heel lastig is om in te zien voor gemeentes wat goed is op de lange termijn. In Friesland hebben we bijvoorbeeld heel weinig diversiteit in het college van bestuurders en de gemeente. Die mensen vinden het moeilijker om zich goed in te leven en daarvoor goed beleid te schrijven. Vooral omdat het ook erg lastig is om na te denken hoe het er over 50 of 100 jaar zal uitzien. Maar daar moeten we wel over na denken, want wat we nu doen heeft invloed op hoe ons land er dan uit zal zien. Ook is er toch nog grote angst voor het onbekende. Alhoewel het al wat minder is geworden, zit er toch nog een heel grote kloof tussen nieuwkomers en mensen die hier al hun hele leven wonen.”

“Dat is waarom lokale solidariteit zo belangrijk is. Dat je echt staat voor wat er in artikel 1 van onze grondwet staat, dat je er voor open staat en dat je je er voor inzet. We kunnen wel zeggen dat we vinden dat iedereen gelijk behandeld moet worden en dat iedereen gelijke kansen moet krijgen, terwijl dat er daadwerkelijk in onze samenleving er op dit moment niet inzit. Je moet je daar actief voor inzetten en open voor staan. Lokale solidariteit is dus meer dan alleen maar praten, vooral gewoon echt doen. Integratie moet een wederzijds ding zijn.